जगज्जोती जगदेश्वरी | धन्य लीला
परमेश्वरी || धृ ||
गावत नाचत बिकट बीराजत | बाज्जत गाज्जत
धमक चाले |
सुरत पाख गुनी गन पाख | अकल पाख भली ||२
||
परब्र्ह्मात जे स्फुरण झाले ,तीच मूळमाया
.परब्रह्माच्या निश्चळ स्वरूपातील हालचाल म्हणजे वायू .वायूतील शुध्द जाणीव म्हणजे
जगज्योती . वायू ,जाणीव ,जगज्योती यांच्या मेळ्याला मूळमाया म्हणतात .पुरुष आणि
प्रकृती ही मूळमायेची नावे .वायूला प्रकृती आणि जगज्योती ला म्हणतात पुरुष
.जाणीवेने म्हणजेच जगज्योतीने सजीव देहाचे रक्षण करतात .आपल्यावरचे संकट ओळखतात
.आपला बचाव करण्याचा प्रयत्न करतात . म्हणूनच तिला जगदेश्वरी म्हणतात .त्या
परमेश्वरीची लीळा अगाध आहे . अशा ह्या जगज्योतीला ह्या परमेश्वरीला वाजत गाजत घेऊन
चला सुंदर अशा पाळण्यात तिला बसवा .
वोळली जगन्माता | काय उणे रे आता |
वैभव जात जाता | भक्त हाणती लाता || धृ
||
बोलले भूमंडळ | परिपूर्ण पाहतां |
राम आणि वरदायिनी | दोन्ही एकची पाहतां
|| १ ||
मनामाजी कळो आले | तेणे तुटली चिंता |
रामरूप त्रिभुवनी | चाले सर्वही सत्ता ||
२ ||
रामदास म्हणे माझे | जीणे सार्थक जाले |
देवोदेवी ओळखीता | रूप प्रत्यया आले || ३
||
जगन्माता प्रसन्न झाली मग आता काय कमी
आहे ? वैभव नाहीसे झाले ,इतरांनी ठोकरले ,तरी आता जगन्माता प्रसन्न झाल्यावर काय
कमी ? सर्व भूमंडळातील लोक सर्व दृष्टीने विचार करून म्हणतात की राम आणि वरदायिनी
एकच आहेत पुरुष आणि प्रकृती एकाच मूळमायेची दोन अंगे आहेत त्यांनाच गणेश आणि शारदा
म्हणतात .गणेश ज्ञानमय तर शारदा शक्तिरूप आहे पण शेवटी ती परमेश्वराचीच शक्ती आहे
. वरदायिनी त्या आदिमायेचेच रूप आहे
.म्हणूनच राम आणि वरदायिनी एकरूपच आहेत . ईश्वर
आणि शक्ती एकच असल्याचे ज्ञान झाले ,शंका नाहीशा झाल्या . मग आता कोणतीही रुखरुख
.शंका नाही .हे सर्व मनाला पटले आहे त्यामुळे सर्व चिंता संपली आहे . त्या राम
रुपाचीच सर्व सत्ता आहे या त्रिभुवनात श्रीरामांचीच सत्ता आहे .
श्री समर्थ रामदास म्हणतात माझ्या
जीवनाचे सार्थक झाले .देव देवी यांचे स्वरूप ओळखताना पटले की दोन्ही एकच आहेत
त्यांचे खरे स्वरूप प्रत्ययाला आले आहे नि:संदेह ज्ञान झाले .रामवरदायिनी ने
माझ्यावर कृपा केल्याने माझा जन्म सार्थकी लागला असे समर्थ म्हणतात .
